مصاحبه با آقای دیزجی : شرکت اسباب بازی فکر آذین
نام: آقای دیزجی
شرکت: اسباب بازی فکر آذین
نام محصول: فکر آذین
تحصیلات: لیسانس فنی
ازکودکی دوست داشتم دو شغل داشته باشم یکی کتابفروشی ودیگری تولیدکننده دردوران خدمت جایی کار می کردم که به هر حال به نوعی کار طراحی انجام می دادیم یعنی دور از فضای خلاق نبودیم فضایی که نیاز به خلاقیت داشت دران زمان واحد ما واحد طراحی بود که البته طراحی نظامی مقطعی هم بود که بعد از دوران انقلاب وبعد مسائل جنگ که ما زیاد از حوزه کاریمان دور نشده بودیم با دوستانم مشورت کردیم متوجه شدیم فضااز لحاظ اقتصادی مناسب وبکر است وصاحب اسباب بازیهای فکری که از خارج انها را وارد می کرده بعد از جنگ از ایران خارج می شوند واین خلع احساس می شود . قسمتی از بازیهای فکری هم که قرار بود از خارج وارد شود چون هماهنگی با فرهنگ ما نداشت بسیار دست نخورده بود یعنی کاری طراحی نشده بود که در بحث فرهنگی ما باید لحاظ می شد ما شروع کردیم به این کار حقیقتاَ ابتدا با فرمایش امام این قضیه سرعت پیدا کرد ، شطرنج حلال شد ومشکل شرعیش برداشته شد ما ابتدا یک شطرنج مغناطیسی طراحی کردیم ، شطرنج جیبی مغناطیسی که حقیقتاَ موفق هم بود.
شطرنج یکی از اولین محصولات ما بود که با توجه به اینکه می خوا ستیم این کار ما کاری فکری باشد وشطرنج نیز کار بسیار موفقی بود هم از لحاظ طراحی وهم از لحاظ جیبی بودن وبسیار کار بودن وبه هر حال از استقبال خیلی جدی بر خوردار شد .خود این قضیه باعث شد که ما اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنیم،وشروع کردیم به سرعت در زمینه فکری ،یعنی بیشتر فکر کردن وصحبت کردن وکار بیشتر وبروی نمونه های خارجی هم کار کردیم البته تنها نرفتیم سراغ کارهای کپی بلکه ایده می گرفتیم وروی انها کار می کردیم تا هم پخته تر شود وبا سلیقه ایرانی جور در اید وهم با خلاقیت خودمان باشد.
ازهمان ابتدا با مراکز اموزشی ارتباط داشتیم حتی خارج از ایران وبا واحدهائی که تولید کننده انها به طور تخصصی در زمینه فکری در دنیا کارکردند تا جایی که توان داشتیم از همان ابتدا با انها ارتباط برقرار کردیم با انها تماس داشتیم از کتابهایشان استفاده کردیم وقاعدتا از همان ابتدا با خارج از کشورارتباط برقرار کردیم.
ابتدا همان یک کارمان که شطرنج بود را در نمایشگاههای لبنان ،قبرس وکشورهای اسیای میانه عرضه کردیم وبه مرور زمان دربیش از15-10کشوردنیا جنسهایمان را عرضه کردیم .
ما تمام سرمایه وحرکت خودمان را تعیین می کنیم هیچ کمک مالی،اقتصادی از جاهای دیگر نگرفتیم و انرژی اصلی ما همان علاقه به این کار است ما خیلی از کارها را تولید می کنیم. نقطه سر به سری با توجه به شرایط نامناسب بازار اصلاََََ منطقی نیست بیشتر آن انرژی که خودمان اعتقاد داریم کار قشنگی است خودمان تولید می کنیم و حتی به خارج نیز صادر می کنیم.
ما در مجموعه داخلی خودمان از مرحله ایده تا اجرا زمان زیادی را از دست داده ایم و قضیه ای که کار را مشکوک می کند باعث می شود که آن کار دوباره بررسی گردد و عواقب و نتایج آن در نظر گرفته شود. متأسفانه این تناقض ما را کند می کند و این مشکل در تصمیم گیری تأثیر می گذارد.
پیتش نیازهایی که برای ما نیست برای کارهای جنبی می گذاریم اینها باعث می شود سرعت عمل از ما گرفته شود.
دولت بودجه کمی را برای اشتغال زایی اختصاص داده است اما تجربه کافی در این کار را ندارد و این کار احتیاج به یک حرکت اجتماعی دارد و اگر دولت بخواهد در این مقطع و بخش صادرات از ما حمایت کند باید در کشورهای دیگر تحقیق کنند و ضعفهای ما را مشخص نمایند و کمک کنند تا آنها را برطرف کنیم . به جلو پیشرفت نماییم. البته مشکل فرهنگی هم داریم که نه تنها در کشور ما بلکه در تمام کشورهای دنیا رایج گردیده که همه می خواهند در کوتاه مدت و یک شبه پول دار شوند. در حال حاضر تفکر و فرهنگ بر این پایه است که یک شبه می توان ثروتمند شد اما این قضیه اصلاًدرست نیست و حتی اگر وضع اقتصادی از این هم بهتر شود باز هم به زمان احتیاج داریم تا به نتیجه مطلوب دست یابیم ما در کار خودمان با ریسک پذیری زیادی روبرو هستیم و هر شکست یک تجربه جدیدی است ولی بعضی اوقات این شکست ها سنگین بوده ولی خیلی سریع قضیه را حل می کنیم
