زنده اندیشان

۴۳ مطلب با موضوع «زندگی افراد موفق» ثبت شده است

چهارشنبه بیست و نهم آبان 1387

همه حرف‌هایی که بیل گیتس (Bill Gates ـ موسس کمپانی Microsoft) در عمر حرفه‌ای خویش زده است، درست و منطقی نبودند. به‌عنوان مثال، نقل شده است که او در سال 1981 گفته بود: «مقدار 640K حافظه برای همه کافی است»...

به گزارش  (ایسنا)در  وبلاگ"بلاگ نوشت" به نشانی http://www.blognevesht.com آمده است: او درباره این حرفش در سال 1996 به اخبار تجاری Bloomberg گفت: «من تاکنون حرف‌های احمقانه و اشتباهی زده‌ام، اما این سخن را من نگفته‌ام. هیچ کس هیچگاه نمی‌تواند بگوید که یک مقدار مشخصی از حافظه، برای تمام زمان‌ها و تمام افراد کفایت می‌کند. من از نسبت داده شدن این سخن احمقانه که می‌گوید 640K حافظه کفایت می‌کند، ضربه خورده‌ام. این شایعه مدام تکرار شد و تکرار شد. زمانی کامپیوتر می‌رفت تا به حافظه 512K دست یابد، اما ما همیشه سعی می‌کردیم تا این مقدار را افزایش دهیم. من هرگز چنین حرفی نزدم، من عکس این سخن را گفته‌ام.»

در این نوشته آمده است: برای جمع‌آوری سخنانی که گیتس واقعا آنها را نقل کرده است ما به سراغ آرشیو سایت‌های معتبری چون Microsoft و IDG News رفتیم. مرور مصاحبه‌ها و سخنان بیل گیتس یادآوری می‌کند که وی یک مرد رویایی و باهوش است با گستره عظیمی از دانش.

در زیر بعضی از سخنانی که از هوش و ذکاوت وی ناشی شده‌اند را می‌خوانید: اگر من شخصی بودم که فقط می‌خواست برنده شود، تاکنون باید وارد عرصه دیگری می‌شدم. فکر نمی‌کنید که اگر من در ذهنم خط پایانی را متصور بودم، سال‌ها پیش باید از آن گذر کرده باشم؟(مصاحبه با مجله Playboy ـ 1994)

ما همیشه درباره اتفاقاتی که در دو سال آینده رخ خواهد داد، اغراق می‌کنیم، اما آنچه که در 10 سال آینده رخ خواهد داد را خیلی کم تخمین می‌زنیم. هرگز اجازه ندهید که رکود و سکون به سراغتان بیاید.(کتاب «راه پیش رو» ـ انتشارات پنگوئن ـ 1996)

خوب، یادتان باشد که من مالک دلارها نیستم. من فقط مالک سهامی در مایکروسافت هستم. بنابراین این ارقام وحشتناکی که شما نقل می‌کنید، تنها از طریق ضرب کردن به‌دست می‌آیند!(مصاحبه با مجله Playboy ـ 1994)

آرزو داشتم که ثروتمند نبودم. چون از آن چیزهای خوبی به‌عمل نمی‌آید. (سخنرانی در سیاتل ـ 2006)

منصفانه است اگر آنچه که امروزه ابداع می‌شوند را با اختراع ماشین چاپ، تلفن و رادیو یکسان بدانیم. این ابزارهای ارتباطی تاثیرات شگرفی دارند. آنها جهان را به مکان کوچکتری بدل می‌کنند. آنها به علم کمک می‌کنند تا شایسته‌تر پیش رود. آنها به سیاست کمک می‌کنند تا گام در مسیر جدیدی بگذارد. حالا کامپیوترهایی که به اینترنت متصل می‌شوند، از همه ابزارهای ارتباطی موجود، قدرتمندتر عمل می‌کنند.(کنفرانس «جوامع اینترنتی» ـ دانشگاه هاروارد ـ 1996)

کامپیوترهای شخصی و اینترنت می‌روند که به‌عنوان ابزارهای پایه‌ای و اساسی درآیند. گرچه هنوز به آن درجه نرسیده‌اند اما ما در مسیر رسیدن به این هدف قرار داریم. درست مثل اینکه سوار اتومبیلی برای رسیدن به مقصد باشیم.(کنفرانس «عرضه Windows98» ـ سانفرانسیسکو ـ 1998)

می‌دانید که بسیاری از مردم تصمیم می‌گیرند تا دارایی‌هایشان را به فرزندانشان ببخشند، و البته برای این انتخاب یک مشروعیت کاملا قانونی دارند. اما در مورد من، فکر می‌کنم که برای جامعه و برای فرزندانم بهتر باشد تا قسمت بزرگی از دارایی‌هایم به انجمن‌های خیریه مهمی واگذار شود تا در چیزهایی مثل تکنولوژی، تحصیلات، تحقیقات پزشکی، خدمات اجتماعی و خیلی موارد دیگر مصرف شود.(مصاحبه با چارلی رز ـ 1998)

من به شدت ایمان دارم که هر ابزاری که ارتباطات را افزایش می‌دهد، تاثیر شگرفی روی روش‌های یادگیری مردم از یکدیگر می‌گذارد. و بدین ترتیب آنها می‌توانند به آزادی‌ای که به آن علاقمندند دست یابند. (کنفرانس «مزیت‌های دیجیتالی شدن» در سیاتل ـ 2000)

تا هنگامی که ما به هر کودکی، به بهترین روش آموزش می دهیم، و تا هنگامی که شهر درونمان را پاکیزه می‌کنیم، در کارهایی که انجام می‌دهیم، کوچکترین نقصی وجود ندارد.(مصاحبه با مجله Playboy ـ 1994)

هنگامی که من به دبیرستان می‌رفتم، کامپیوتر، چیز وحشتناکی محسوب می‌شد. مردم درباه کارت‌های پانچ و دستگاه شیطانی که صورت‌حساب‌های اشتباهی برایشان می‌فرستاد سخن می‌گفتند. هیچکس تصور نمی‌کرد که روزی همه کارها به این ماشین واگذار شود. (سخنرانی در دانشگاه الینویز _ 2004)

اگر بخواهم درباره چیزی که بهترین احساس را به من القا می‌کند، صحبت کنم، از بودن در جریان انقلاب نرم‌افزاری و نتایجی که از آن ناشی می‌شود، خواهم گفت. شما می‌توانید به سراسر جهان بروید و در تمام مدارس و بیمارستانها این کامپیوترها را ببینید که مورد استفاده قرار می‌گیرند. و خواهید دید که چگونه این ابزارها برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات و در نتیجه بوجود آوردن جهانی بهتر و آزادتر به‌کار گرفته می‌شوند.(سخنرانی در دانشگاه استانفورد ـ 2002)
 
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ بهمن ۸۷ ، ۱۷:۲۲
محمدرضا امین
چهارشنبه بیست و نهم آبان 1387

 


 

George Eastman  (( بنیانگذار Kodak  ))

 

امروزه از «George Eastman» موسس کمپانی بزرگ «Eastman Kodak» به عنوان پدر صنعت عکاسی مدرن و نوین یاد می‌شود. او در سال 1854 در یکی از روستاهای «نیویورک» دیده به جهان گشود. پدرش «George Washington Eastman» در همان سال دانشکده اقتصاد «Eastman» را در «Rochester» بنا کرد و چند سال بعد خانواده را برای زندگی در آن شهر به «Rochester» برد. در سال 1862 درست زمانی که دانشکده در حال شکل‌گیری و رشد خود به سر می‌برد، به ناگاه پدر خانواده از دنیا رفت و اندک سرمایه‌ای را برای آنها به ارث گذاشت.

 

 

 

با پدید آمدن چنین شرایطی «George» که تنها پسر خانواده بود برای سرپرستی و حمایت مالی مادر و دو خواهرش مجبور به ترک تحصیل شد و راهی بازار کار گردید. ابتدا برای یک شرکت کوچک بیمه مشغول به کار شد و پس از آن به استخدام بانک محلی «Rochester» درآمد.

 

 

 

هنگامی که 23 سال بیشتر نداشت یکی از همکارانش با مشاهده فعالیت‌های خستگی‌ناپذیر او پیشنهاد کرد که تعطیلات آخر هفته را به همراه مادر و خواهرانش به خارج از شهر بروند و به تفریح بپردازند. در میان کلام همکار دلسوز پیشنهادی مطرح شد که سرآغاز تحول زندگی «George» و تکنولوژی بشر به حساب می‌آمد. او گفت که برای ثبت خاطره آن روز گردش «George» دوربینی تهیه نماید و از خانواده‌اش چند عکس یادگاری بگیرد.

 

 

 

اگر چه «George» دوربینی اجاره کرد اما هرگز تعطیلات آخر هفته را در بیرون از خانه نگذراند. سنگینی، حجم و گرانی مبلغ تهیه یک دوربین و یا حتی یک عکس تمامی فکر او را به خود مشغول ساخته بود. «آیا امکان ظهور دوربینی جدید با خصوصیات کاملاً متفاوت وجود ندارد؟»

 

 

 

از همان روز به مدت سه سال، شب‌ها و در ساعات بیکاری او مدام در آشپزخانه خانه مشغول آزمایش موادی بود تا بتواند امولسیون ژلاتین را در جایگاه نگاتیو فیلم دوربین قرار دهد. سرانجام پس از یکسری آزمایشات مستمر و طولانی مدت او در سال 1880 توانست ماشینی با قابلیت کارایی با نگاتیو خشک جهت تهیه عکس اختراع نماید و به ثبت رساند.

 

 

 

یکسال بعد با کمک‌های مالی «Henry Strong» کمپانی «Eastman Dry Plate» برپا شد و به سبب فعالیت‌های شدید «George» در آن دیگر مجبور به استعفا از بانک شد. در سال 1884 فعالیت‌های کمپانی «Eastman» که حال به یک کمپانی تولید فیلم تبدیل شده بود گسترش یافت و او توانست فیلم‌های حلقه‌ای را جایگزین نگاتیوهای شیشه‌ای نماید که با استقبال بسیار بی‌نظیری مواجه شد.

 

 

 

سرانجام در سال 1892 کمپانی «Eastman Kodak» افتتاح شد، کمپانی که با ظهور خود انقلاب بزرگی در صنعت عکاسی دنیا پدید آورد. اندکی بعد کمپانی «Kodak» توانست با بکارگیری چند نوآوری دیگر، دوربین‌های سبک با کارایی بسیار ساده را با نام «Kodak» وارد بازار نماید. شعار آنها با فرستادن این دوربین‌ها به بازار این بود: «شما تنها یک دکمه را فشار دهید، ما بقیه کارها را انجام می‌دهیم.» در مدت زمان بسیار اندکی دوربین‌های عکاسی «Kodak» در سراسر جهان شهرت یافت و میزان تقاضای آن به شدت سرعت گرفت.

 

 

 

در همان فاصله زمانی ابتکار جدید «Eastman» برای پایه‌ریزی ظهور فیلم‌های متحرک در سال‌های بعد نیز با سر و صدای بسیاری همراه شد. در سال 1888 هنگامی که «Eastman» نام «Kodak» را برای کمپانی و محصولات خود برگزید، از او سؤالات بسیاری در مورد علت انتخاب این نام پرسیده شد و او در پاسخ اظهار داشت که از دوران کودکی علاقه خاصی به حرف «K» داشته است و همیشه آن را حرف مورد علاقه و قدرت بخش خود می‌ دانسته است. از نظر او انتخاب کلمه‌ای که با این حرف شروع و با آن خاتمه می‌یابد، قطعاً خوش‌شانسی و موفقیت فراوانی برای او دربر خواهدداشت.

 

 

 

در سال 1902 «George Eastman» که حال به یک ثروتمند مشهور تبدیل شده بود، تصمیم گرفت تا خانه‌ای را که همیشه در خواب‌های کودکی‌اش می‌دیده بنا نماید. از همین رو مشهورترین آرشیتکت آن دوران در ایالات متحده «J.Foster Warner» را به خدمت گرفت و ساخت خانه را آغاز نمود. خانه‌ای به مساحت 3200 متر با 50 اتاق و مجهزترین سیستم گرمایش، تلفن و برق و از همه مهم‌تر با طراحی داخلی طراحان کاخ سفید که هزینه ساختش مبلغی معادل 335 هزار دلار آن زمان شد، ساخت.

 

 

 

از خصوصیات بارز «Eastman» می‌توان به سخاوتمندی و علم دوستی او اشاره کرد. از آنجا که او در دوران نوجوانی به دلیل مصائب مالی و خانوادگی نتوانسته بود ادامه تحصیل دهد، در این دوران که صاحب مال و شهرت شده بود همواره به موسسات آموزشی کمک‌های شایانی اهدا می‌کرد. او در دوران حیاتش مبلغی معادل 20 میلیون دلار به موسسه تکنولوژیکی «ماساچوست» اهدا نمود. همچنین مرکز فن‌آوری «Rochester» مبلغی معادل 625 هزار دلار در سال 1901 از «Eastman» به عنوان هدیه دریافت کرد. او همچنین هدیه‌ای معادل 2 میلیون دلار به هر یک از موسسات آموزشی «Tuskegee» و «Hampton» ارایه نمود.

 

 

 

«George Eastman» همچنین علاقه فراوانی به شهر «Rochester» داشت و با تمام قوا جهت پیشرفت و توسعه این شهر گام برمی‌داشت. بنای موسسه و انجمن «Chest» به عنوان دانشکده موسیقی این شهر و همچنین بخشیدن منزل مسکونی مشهورش پس از مرگ به دانشگاه «Rochester» از جمله این اقدامات به شمار می‌روند.

 

 

 

سرانجام در 14 مارس 1932 این مخترع بزرگ و ثروتمند خیر دار فانی را وداع گفت. هنگامی که جسد او را به خاک می‌سپردند، آخرین جمله وصیتنامه او توجه همگان را به خود جلب کرد: «من کارم را انجام دادم. پس ماندن دیگر لزومی ندارد.»

 

 

 

اگر چه «Eastman» به این نتیجه رسیده که کارش را به اتمام رسانده است اما کمپانی صاحب‌نامش راه درازی را مقابل خود می‌دید. امروز کمپانی «Kodak» به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان فیلم‌های دوربین عکاسی در جایگاهی قرار گرفته که بدون شک روح بنیانگذار خود را راضی و خشنود در بالای سر خود مشاهده می‌نماید.

 

 

 


                                                           


۴ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ بهمن ۸۷ ، ۲۰:۵۸
محمدرضا امین
چهارشنبه بیست و نهم آبان 1387

 


 

George Eastman  (( بنیانگذار Kodak  ))

 

امروزه از «George Eastman» موسس کمپانی بزرگ «Eastman Kodak» به عنوان پدر صنعت عکاسی مدرن و نوین یاد می‌شود. او در سال 1854 در یکی از روستاهای «نیویورک» دیده به جهان گشود. پدرش «George Washington Eastman» در همان سال دانشکده اقتصاد «Eastman» را در «Rochester» بنا کرد و چند سال بعد خانواده را برای زندگی در آن شهر به «Rochester» برد. در سال 1862 درست زمانی که دانشکده در حال شکل‌گیری و رشد خود به سر می‌برد، به ناگاه پدر خانواده از دنیا رفت و اندک سرمایه‌ای را برای آنها به ارث گذاشت.

 

 

 

با پدید آمدن چنین شرایطی «George» که تنها پسر خانواده بود برای سرپرستی و حمایت مالی مادر و دو خواهرش مجبور به ترک تحصیل شد و راهی بازار کار گردید. ابتدا برای یک شرکت کوچک بیمه مشغول به کار شد و پس از آن به استخدام بانک محلی «Rochester» درآمد.

 

 

 

هنگامی که 23 سال بیشتر نداشت یکی از همکارانش با مشاهده فعالیت‌های خستگی‌ناپذیر او پیشنهاد کرد که تعطیلات آخر هفته را به همراه مادر و خواهرانش به خارج از شهر بروند و به تفریح بپردازند. در میان کلام همکار دلسوز پیشنهادی مطرح شد که سرآغاز تحول زندگی «George» و تکنولوژی بشر به حساب می‌آمد. او گفت که برای ثبت خاطره آن روز گردش «George» دوربینی تهیه نماید و از خانواده‌اش چند عکس یادگاری بگیرد.

 

 

 

اگر چه «George» دوربینی اجاره کرد اما هرگز تعطیلات آخر هفته را در بیرون از خانه نگذراند. سنگینی، حجم و گرانی مبلغ تهیه یک دوربین و یا حتی یک عکس تمامی فکر او را به خود مشغول ساخته بود. «آیا امکان ظهور دوربینی جدید با خصوصیات کاملاً متفاوت وجود ندارد؟»

 

 

 

از همان روز به مدت سه سال، شب‌ها و در ساعات بیکاری او مدام در آشپزخانه خانه مشغول آزمایش موادی بود تا بتواند امولسیون ژلاتین را در جایگاه نگاتیو فیلم دوربین قرار دهد. سرانجام پس از یکسری آزمایشات مستمر و طولانی مدت او در سال 1880 توانست ماشینی با قابلیت کارایی با نگاتیو خشک جهت تهیه عکس اختراع نماید و به ثبت رساند.

 

 

 

یکسال بعد با کمک‌های مالی «Henry Strong» کمپانی «Eastman Dry Plate» برپا شد و به سبب فعالیت‌های شدید «George» در آن دیگر مجبور به استعفا از بانک شد. در سال 1884 فعالیت‌های کمپانی «Eastman» که حال به یک کمپانی تولید فیلم تبدیل شده بود گسترش یافت و او توانست فیلم‌های حلقه‌ای را جایگزین نگاتیوهای شیشه‌ای نماید که با استقبال بسیار بی‌نظیری مواجه شد.

 

 

 

سرانجام در سال 1892 کمپانی «Eastman Kodak» افتتاح شد، کمپانی که با ظهور خود انقلاب بزرگی در صنعت عکاسی دنیا پدید آورد. اندکی بعد کمپانی «Kodak» توانست با بکارگیری چند نوآوری دیگر، دوربین‌های سبک با کارایی بسیار ساده را با نام «Kodak» وارد بازار نماید. شعار آنها با فرستادن این دوربین‌ها به بازار این بود: «شما تنها یک دکمه را فشار دهید، ما بقیه کارها را انجام می‌دهیم.» در مدت زمان بسیار اندکی دوربین‌های عکاسی «Kodak» در سراسر جهان شهرت یافت و میزان تقاضای آن به شدت سرعت گرفت.

 

 

 

در همان فاصله زمانی ابتکار جدید «Eastman» برای پایه‌ریزی ظهور فیلم‌های متحرک در سال‌های بعد نیز با سر و صدای بسیاری همراه شد. در سال 1888 هنگامی که «Eastman» نام «Kodak» را برای کمپانی و محصولات خود برگزید، از او سؤالات بسیاری در مورد علت انتخاب این نام پرسیده شد و او در پاسخ اظهار داشت که از دوران کودکی علاقه خاصی به حرف «K» داشته است و همیشه آن را حرف مورد علاقه و قدرت بخش خود می‌ دانسته است. از نظر او انتخاب کلمه‌ای که با این حرف شروع و با آن خاتمه می‌یابد، قطعاً خوش‌شانسی و موفقیت فراوانی برای او دربر خواهدداشت.

 

 

 

در سال 1902 «George Eastman» که حال به یک ثروتمند مشهور تبدیل شده بود، تصمیم گرفت تا خانه‌ای را که همیشه در خواب‌های کودکی‌اش می‌دیده بنا نماید. از همین رو مشهورترین آرشیتکت آن دوران در ایالات متحده «J.Foster Warner» را به خدمت گرفت و ساخت خانه را آغاز نمود. خانه‌ای به مساحت 3200 متر با 50 اتاق و مجهزترین سیستم گرمایش، تلفن و برق و از همه مهم‌تر با طراحی داخلی طراحان کاخ سفید که هزینه ساختش مبلغی معادل 335 هزار دلار آن زمان شد، ساخت.

 

 

 

از خصوصیات بارز «Eastman» می‌توان به سخاوتمندی و علم دوستی او اشاره کرد. از آنجا که او در دوران نوجوانی به دلیل مصائب مالی و خانوادگی نتوانسته بود ادامه تحصیل دهد، در این دوران که صاحب مال و شهرت شده بود همواره به موسسات آموزشی کمک‌های شایانی اهدا می‌کرد. او در دوران حیاتش مبلغی معادل 20 میلیون دلار به موسسه تکنولوژیکی «ماساچوست» اهدا نمود. همچنین مرکز فن‌آوری «Rochester» مبلغی معادل 625 هزار دلار در سال 1901 از «Eastman» به عنوان هدیه دریافت کرد. او همچنین هدیه‌ای معادل 2 میلیون دلار به هر یک از موسسات آموزشی «Tuskegee» و «Hampton» ارایه نمود.

 

 

 

«George Eastman» همچنین علاقه فراوانی به شهر «Rochester» داشت و با تمام قوا جهت پیشرفت و توسعه این شهر گام برمی‌داشت. بنای موسسه و انجمن «Chest» به عنوان دانشکده موسیقی این شهر و همچنین بخشیدن منزل مسکونی مشهورش پس از مرگ به دانشگاه «Rochester» از جمله این اقدامات به شمار می‌روند.

 

 

 

سرانجام در 14 مارس 1932 این مخترع بزرگ و ثروتمند خیر دار فانی را وداع گفت. هنگامی که جسد او را به خاک می‌سپردند، آخرین جمله وصیتنامه او توجه همگان را به خود جلب کرد: «من کارم را انجام دادم. پس ماندن دیگر لزومی ندارد.»

 

 

 

اگر چه «Eastman» به این نتیجه رسیده که کارش را به اتمام رسانده است اما کمپانی صاحب‌نامش راه درازی را مقابل خود می‌دید. امروز کمپانی «Kodak» به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان فیلم‌های دوربین عکاسی در جایگاهی قرار گرفته که بدون شک روح بنیانگذار خود را راضی و خشنود در بالای سر خود مشاهده می‌نماید.

 

 

 


                                                           


۴ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ بهمن ۸۷ ، ۲۰:۵۸
محمدرضا امین