تا رنجی گران نباشد، گنجی گران‌بها دریافت نمی‌شود
سه شنبه, ۳۱ شهریور ۱۳۸۸، ۱۲:۰۷ ب.ظ
وبلاگ "ستاره دنباله‌دار"
در افسانه‌ها آمده است که پرنده‌ای تنها یک بار در عمر خود می‌خواند و چنان شیرین می‌خواند که هیچ آفریده‌ای در زمین به او نمی‌رسد.
این پرنده از همان دم که از لانه‌ی خود بیرون می‌آید در پی آن می‌شود که شاخه‌های پرخاری بیابد و تا آن را نیابد آرام نمی‌گیرد.
آنگاه همچنان که در میان شاخه‌های وحشی آواز سر می‌دهد بر درازترین و تیزترین خار می‌نشیند و در حال مرگ با آوازی که از نوای بلبلان و چکاوکان فراتر می‌رود رنج جان کندن را زیر پا می‌گذارد، آوازی آسمانی که به بهای جان او تمام می‌شود.
همه‌ی عالم برای شنیدن آوازش بر جای خود میخکوب می‌شوند و خداوند در ملکوت آسمان لبخند می‌زند.
آخر، تا رنجی گران نباشد گنجی گران‌بها دریافت نگردد... باری، آن افسانه چنین می‌گوید.
